Een testappeltje

Op de verkiezingsdag moesten wij naar het communiefeest van grote neef Alexander. Bij een feest horen natuurlijk mooie kleedjes en daar zijn we graag bij. Ik had een heel leuk stofje liggen waaruit ik een kleedje wilde maken voor Noa. Noa is een lange, smalle meid en niet elk modelletje komt daarbij tot zijn recht. Uren heb ik in mijn boeken en naaitijdschriften zitten bladeren. Wat ik mooi vond, was haar dada niet. En wat zij mooi vond, was in mijn ogen een teutenkleed.

We sloten dan maar een compromis : het werd het kleedje met de ronde kraag uit Stof voor Durf het Zelvers. Ik had er van in het begin niet echt een goed oog in en besloot voor de eerste keer in mijn naailoopbaan een testversie van een kleedje te maken. Ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Op zich is het wel een mooi en leuk modelletje maar het is echt niets voor Noa. Vooraan valt het nog goed mee maar achteraan valt het veel te wijd. Het appelstofje kocht ik een tijdje terug over van naaivriendin Noor. Testkleed of niet, een paspel moest er vanzelfsprekend ook aan toegevoegd worden.

En op het feest ... helaas geen creatie van mama maar dat lieten we niet aan ons hartje komen. Het was een fantastische dag.

 

Our cowgirl

Een tijdje terug zat er een briefje in de boekentassen van onze dochters. De dresscode voor het schoolfeest. Voor Féliz moesten we op zoek naar een Spaans flamencokleedje. Mieke snelde hier meteen ter hulp. Dat was dus heel snel opgelost.

Noa moest als cowgirl naar het schoolfeest. Op het briefje verwees de juf naar een jeansbroek of -rok. Dat was een andere opdracht. Noa had een recht jeansrokje in haar kleerkast liggen maar dat vond onze danseres natuurlijk niet swingend genoeg. Ik maakte dan maar een cirkelrok in lichte jeansstof met onderaan een iets dikkere witte paspel en bovenaan witte boordstof. Dat vond ze al véél beter.

Nu nog een bloesje. Ik ging op zoek naar een cowboystofje en ook hier kwam Mieke wéér aandraven met de oplossing : een heel leuk Michael Millerstofje dat direct werd goedgekeurd door de cowgirl des huizes. (2 x een heel dikke MERCI voor Mieke!) Overkopen dat lapje!

Door tijdsgebrek besloot ik om opnieuw het Blushpatroon uit Home Made Minicouture te nemen. Voor deze versie koos ik een rood kraagje met een wit zigzaglint. Achteraan werkte ik weer met kamsnaps. Aangezien alle rode kamsnaps aan de Retro Rockets Blush van Féliz zitten, gebruikte ik hier zwarte. Ze kreeg heel veel complimentjes op de repetitie en gisteren op het schoolfeest. En dat doet mij natuurlijk ook heel veel plezier. Maar ik beleefde nog veel meer plezier aan de prachtprestaties van onze 2 dochters. Ze waren alle 2 om te stelen en om op te eten ...

Retromams goes Retro rockets

Na al die rokjes werd het eens hoog tijd voor iets anders. Ik dook mijn boekenkast in en koos er dit boek uit. Elke keer als ik in dit pareltje kijk, besef ik dat ik dringend meer tijd moet zoeken en vinden om te naaien.

Het Blushbloesje stond al heel lang op mijn verlanglijstje dus de keuze was heel snel gemaakt. Ik maakte deze keer zelf een selectie van 4 stofjes die ik wel zag zitten en liet onze jongste dochter kiezen. Ze koos voor de Retro Rocket Rascals astronauts van Michael Miller.  Een hele tijd terug kocht ik dit stofje in deze webshop. Voor het kraagje mocht ik een stukje van mijn Ma haar spierwitte stofje gebeuren.

Deze keer geen paspel als extraatje maar wel een zigzagje aan de kraag. In het boek werken ze met knopen maar ik besloot om kamsnaps te gebruiken. Lekker snel en geen gepruts met knoopsgaten.

Mama blij, Féliz blij en Noa stikjaloers ...

2 weken vakantie = (maar) 2 rokjes ...

De paasvakantie is alweer voorbij. Als lerares in het volwassenenonderwijs kon ik ook lekker lui genieten van 2 weken rust. Ik nam me voor om héél véél te naaien maar onder andere het mooie weer heeft daar een stokje voor gestoken. Klagen hoor je mij in elk geval niet doen. Ik genoot met volle teugen van de zon, onze dochters, bezoekjes van en aan vrienden, uitstapjes en zelfs van een beetje tijd aan mijn naaimachine.

Ik haalde de mosterd  voor het eerste rokje bij Ella & Basiel. Op de facebookpagina zag ik een leuke foto van een rokje verschijnen. Ik moest en zou een exemplaar maken dat op dat rokje leek maar dan wel met een ander stofje en toch net iets anders. Noa dook in de stoffenbak en kwam er met een retrostofje uit. Dat kon ik toch niet weigeren ;-) Ik combineerde het met groene polyester van in Kapellen en rode boordstof. En ja, paspel mocht ook niet ontbreken.

Het tweede rokje is een luiwijvenrokje. Féliz moest als bijtje verkleed zijn op de apotheose van de kleutersportweek. Een zwart T-shirt had ik hier nog ergens in de kast liggen. Daar moest dan natuurlijk nog een bij opkomen. Ik liet mijn Cameo zijn ding doen met wat gele flockfolie. Strijken en klaar! Het rokje ging al even snel. Een simpel geel katoenen A-lijntje met boordstof. Ik ging echter niet voor een combinatie met zwart omdat ze het dan nadien niet echt meer kon dragen. De gestreepte boordstof kocht ik bij Bee Kidzz. Ik naaide er ook nog 2 grote knopen op om het wat speelser te maken en een PASPELTJE!

Ondertussen ben ik al aan mijn volgende project bezig en dat zal héél binnenkort klaar zijn. En neen, het is GEEN rokje!

Een opwarmertje!

Ja ja, het is wéér van dat! Ik heb mijn naaimachine terug uit de kast gehaald en de priemen en haakpennen terug opgeborgen. Sorry, ik ben aan't liegen. Ik heb voorlopig enkel mijn overlock op de tafel staan ;-) Om weer in het naairitme te komen koos ik een heel simpel patroon van een tricotrokje van Purperita. Veel heb ik nog niet in tricot gemaakt. Ik grijp altijd maar naar katoen maar dit zag er zo eenvoudig uit dat er weinig of niets fout kon gaan. Doen dus!

Ik liet de meisjes in mijn tricotbak duiken en hun favorietje kiezen. en Féliz koos deze zomerse tricot. Dan op zoek naar boordstof. Voor het rokje van Féliz had ik geen probleem om bijpassende boordstof te vinden.

Noa koos voor een donkerblauwe tricot. Ik had hierbij heel veel bijpassende kleurtjes boordstof maar het was nooit lang genoeg. Ik vroeg raad aan enkele schatten van naaivriendinnen en ze vertelden me dat ik ook gewoon effen tricot kon gebruiken. Zo gezegd, zo gedaan! Ik moet zeggen dat ik het resultaat met de gewone tricot mooier en fijner vind dan met boordstof. De volgende rokjes zullen allemaal met effen tricot worden afgewerkt. Zo gemakkelijk en zo snel klaar. Zaaaalig ...

Haken, haken en nog eens haken!

Het is weer maar eens veel te lang geleden. Waarom het nu zo lang heeft geduurd? Griep, windpokken, nog eens windpokken en een kapot fototoestel. Het was hier met andere woorden een broeihaard van virussen en aanverwanten maar dat zal wel bij heel wat mensen zo geweest zijn. Ik kon dus hier en daar wat zaken afwerken omdat de meisjes door al die bijtende beestjes net iets minder energie hadden. Probleem was dan nog dat ik geen foto's kon van al dat moois kon maken. Dat is dus bij deze opgelost en we zijn dus weer op post. Hier dus een samenraapsel van de voorbije maand.

Ik moet mijn naaiende vriendinnen nog even op hun honger laten zitten want ik ben in de wol blijven hangen. Troost jullie, het zal voorlopig de laatste keer zijn tot de bladeren weer van de bomen beginnen te vallen.

Ik kocht een tijdje terug het boek van Ponnekeblom. De meisjes konden het kleurrijke boek niet links laten liggen en begonnen al direct hun favorietjes te kiezen. En jullie weten het : zij vragen, ik maak ;-)

Féliz koos een muts met een grote bloem. Toen we wol gingen kiezen, liet ze haar ook vallen op de Montblanc 71 van Katia. Ik was onmiddellijk akkoord want kleurtjes zijn nu eenmaal ook mijn dada. De muts was heel gemakkelijk te maken. De ene vaste na de andere. Voor de bloem koos ze de Laura 990 van Veritas. De blaadjes aan de bloem maakte ik uit een restje groen. Ik haakte er natuurlijk een bijhorende sjaal bij want het plaatje moest nu eenmaal kloppen.

Grote zus Noa kon niet achterblijven en moest ook een muts met een bloem hebben. Ze koos (verrassend genoeg) voor een kleiner exemplaar en een andere steek namelijk de bobbelsteek. Echt leuk om te haken maar er kruipt wel heel wat wol in. We kozen een bruine Merino van Lang. Ik moet jullie het nummer schuldig blijven. De bloem haakte ik in Miracle van Schachenmayr. Ze kreeg er natuurlijk ook een bijpassende sjaal bij. Echt een wolverslindend exemplaar.



En alsof dit nog niet genoeg was , moest er ook nog eens een baret zijn voor één van de mevrouwtjes. Miss kieskeurig wou geen tsjoepke op haar baret. Ik moet eerlijk toegeven dat de pop hier ook een exemplaar heeft gekregen. Het eerste exemplaar dat ik haakte viel veel te klein uit en ik had alles exact uitgevoerd zoals beschreven in het boek met de voorgeschreven woldikte. 't Boeleke kan er maar goed mee zijn ;-) Ik paste dus het patroon aan en dit is het eindresultaat. Nu de pokken nog weg en ze kan helemaal stralen ...

Miss Freeze

Aangezien de temperatuur toch een ietsiepietsietieniewienie aan de koude kant is, nam ik nog maar eens mijn rondbreinaalden ter hand. Deze keer voor onze oudste dochter Noa. 't Sukkeltje bleef letterlijk en figuurlijk wat in de kou zitten want zij had namelijk nog geen muts en sjaal die mama had gemaakt. En ja, dat was voor haar een absolute must.

Miss Freeze had zo haar eigen willetje. Hoe kan dat ook anders als vijfjarige prinses? Ze wou een grote pompom en het moest een beetje lijken op de muts van haar Peet maar dan wel met roze in plaats van met oranje. Retromams wist dus wat haar te doen stond.

Ik maakte eerst een cirkelsjaal en nadien een bijhorende muts met ongeveer hetzelfde patroon als de muts van haar Peet. Onze Miss Freeze kan de hartjes doen smelten op de speelplaats ...

Peppi & Kokki

Mijn broer en ik zijn 2 handen op één buik. Beste maatjes for ever en nog veel langer. Hij vertelt me regelmatig grappige verhalen van op zijn werk. Samen met zijn collega Johan maakt hij deel uit van de Puurse groendienst. Aangezien ze mij regelmatig aan het lachen brengen met hun fratsen, moest ik iets terugdoen.

Ik wou een grappig cadeautje maken voor die 2 Puurse groenvedetten. Ik ging dus op zoek naar een leuke muts voor Peppi en Kokki. Vriendin Lieve gaf me een link door en deze is het dan ook geworden. Hier en daar heb ik wel wat kleine aanpassingen gedaan naar het einde toe omdat ik vond dat de muts te puntig werd naar boven toe.

Aangezien ze een mooi fluo kostuum hebben, kon ik niet anders dan fluo oranje wol zoeken. Om het niet te flashy te maken, besloot ik dit te combineren met zwarte wol. Ideaal voor bij hun werkplunje. Zeg nu zelf ...

Voor Johan breide ik hetzelfde model maar bovenaan zwart en onderaan oranje. Op zijn foto is het nog even wachten want hij is al een tijdje buiten strijd.

Een mens moet het nieuwe jaar toch goed beginnen ...

Eerst en vooral mijn allerbeste wensen voor 2014! Ik wens jullie veel geluk op alle mogelijke vlakken en vooral heel veel creativiteit!

Het is weer maar eens véél te lang geleden. Mijn welgemeende verontschuldigingen hiervoor maar ik had een goed excuus. Mijn ventje werd een tijdje geveld door een gesprongen appendix met ziekenhuisbezoeken, verzorging en heel veel liefde en toewijding tot gevolg. Mijn aandacht ging een tijdje volledig uit naar ons gezinnetje en mijn zieke ventje. In tussentijd vond ik wel een nieuwe hobby. Iets dat ik aan het ziekenhuisbed van mijn allerliefste kon doen ...

Tijdens het leegmaken van het huis van mijn grootouders vond mijn vader een doos vol wol, priemen, haakpennen, ... Eerst dachten we alles weg te doen maar ik kreeg het niet over mijn hartje. Ik besloot om de breinaalden mee naar huis te nemen. Ze bleven eerst een tijdje in de kast liggen maar ik besloot na enige tijd om ze toch maar eens ter hand te nemen. Als kind leerde mijn oma hoe ik die priemen moest hanteren dus zo moeilijk kon dat nu toch niet zijn om weer te beginnen? Ik had het snel weer onder de knie.

In november kwamen we samen met een toffe bende naaimadammen. Bij elke samenkomst hoort ook een swapje. Ik hoor er al enkele denken :"Een watje?". Swappen is het uitwisselen van cadeautjes in groep door middel van lottrekking. Altijd een beetje stressen om zelf iets te maken tegen de deadline maar ooohhh zo leuk om zelf iets moois te krijgen.

 Ik maakte een heel warme cirkelsjaal en bijhorende muts als swapje voor een superlieve naaivriendin.

Dezelfde muts maakte ik voor mezelf in een ander kleurtje. De Bravo Big wol van Schachenmayr voor dit alles kocht ik bij Veritas.

Ook voor Féliz schudde ik iets uit mijn mouw. Een muts met een hartje en een bijhorende sjaal in 2 kleuren. Het patroon van het mutsje vond ik in het tijdschrift Mijn Breidomein. De sjaal is een eigen creatie met hetzelfde hartje in verwerkt. De lichtgrijze wol was nog van mijn Oma. De roze kocht ik bij Veritas.

Er lag ook een zelfgemaakt cadeautje onder de kerstboom. Het was er eentje voor mijn schoonmoeder. Een cirkelsjaal die ik met mijn armen heb gebreid. Ik koos de Super Big van Schachenmayr. Heel snel klaar maar daarom niet minder mooi als je het mij vraagt. En ja, ze was er héél blij mee. Gelukkig maar ...

Maar vrees niet, lieve naaivriendinnen! Ook mijn naaimachine staat hier nog en wordt nog gebruikt. Wacht maar af! Tot héél gauw ...