Ja sorry mijn lieve followers. Long time not seen maar er is een verklaring voor. En zelfs meer dan 1. Jullie weten het of jullie weten het niet : ik sta in het onderwijs dus had in juli en augustus 2 maanden vakantie voor de boeg. In juli was ik nog iets of wat actief maar augustus was een ander paar mouwen.
Na lang nadenken besloot ik om een zomerprojectje voor mezelf uit te tekenen. Ik wou een zomerjas voor mezelf. Natuurlijk een tikkeltje retro of wat had je nu gedacht? Naaivriendin Iris bracht me op een schitterend idee namelijk de
Pavot van Deer & Doe. Mieke, een andere naaivriendin uit het Gentse, was zo lief om het patroon voor mij te halen bij de
Stoffenkamer Hiervoor moet ik beiden nog eens zwart op wit bedanken. THANKS Mieke en Iris.
Het was een verademing om met een patroon van Deer & Doe te werken. De werkbeschrijving was wel in het Frans of Engels maar dat vormde geen onoverkomelijke problemen. Door het mooie weer kwam er van tekenen, knippen en naaien in de maand augustus echter niet zo heel veel in huis. Het duurde dan ook heel lang voor deze jas een beetje vorm kreeg.
Ik koos een gele gabardine die ik van een 3e naaivriendin kreeg. MERCI Ira! Een kobaltblauwe paspel mocht niet ontbreken en de mooie knopen vond ik tijdens de uitverkoop van een heel klein naaiboetiekje in Londerzeel. Al het materiaal was er dus naaien maar. De zon was echter spelbreker.
Begin september was dit geval nog niet klaar. Veel moest ik er niet meer aan doen hoor. Nog wat omzomen en de knoopsgaten maken. Ik nam me voor om dit te doen eens het schooljaar begon maar een stom arbeidsongeval stak daar dan weer een stokje voor. Ik kwam tijdens mijn spurtje naar de metro nogal ongelukkig op mijn staartbeen terecht waardoor ik een hele tijd het gezelschap van een stoel niet echt kon verdragen. Bye bye goede voornemens en hello pain!
Na meer dan 4 weken kon ik weer achter mijn naaimachine kruipen. Vol goede moed probeerde ik mijn knoopsgaten te maken. Ja, ja ... u leest het goed. Ik probeerde! Mijn schattige Brother NV10 bleef constant hangen. (Een oud zeer dat nog al eens de kop op stak bij zwaardere stoffen. Frustratie alom!!!) Ik kan het jullie verzekeren. Knoopsgaten lostornen is geen pretje maar no pain, no gain. En dit is het uiteindelijk geworden ...
