Peppi & Kokki

Mijn broer en ik zijn 2 handen op één buik. Beste maatjes for ever en nog veel langer. Hij vertelt me regelmatig grappige verhalen van op zijn werk. Samen met zijn collega Johan maakt hij deel uit van de Puurse groendienst. Aangezien ze mij regelmatig aan het lachen brengen met hun fratsen, moest ik iets terugdoen.

Ik wou een grappig cadeautje maken voor die 2 Puurse groenvedetten. Ik ging dus op zoek naar een leuke muts voor Peppi en Kokki. Vriendin Lieve gaf me een link door en deze is het dan ook geworden. Hier en daar heb ik wel wat kleine aanpassingen gedaan naar het einde toe omdat ik vond dat de muts te puntig werd naar boven toe.

Aangezien ze een mooi fluo kostuum hebben, kon ik niet anders dan fluo oranje wol zoeken. Om het niet te flashy te maken, besloot ik dit te combineren met zwarte wol. Ideaal voor bij hun werkplunje. Zeg nu zelf ...

Voor Johan breide ik hetzelfde model maar bovenaan zwart en onderaan oranje. Op zijn foto is het nog even wachten want hij is al een tijdje buiten strijd.

Een mens moet het nieuwe jaar toch goed beginnen ...

Eerst en vooral mijn allerbeste wensen voor 2014! Ik wens jullie veel geluk op alle mogelijke vlakken en vooral heel veel creativiteit!

Het is weer maar eens véél te lang geleden. Mijn welgemeende verontschuldigingen hiervoor maar ik had een goed excuus. Mijn ventje werd een tijdje geveld door een gesprongen appendix met ziekenhuisbezoeken, verzorging en heel veel liefde en toewijding tot gevolg. Mijn aandacht ging een tijdje volledig uit naar ons gezinnetje en mijn zieke ventje. In tussentijd vond ik wel een nieuwe hobby. Iets dat ik aan het ziekenhuisbed van mijn allerliefste kon doen ...

Tijdens het leegmaken van het huis van mijn grootouders vond mijn vader een doos vol wol, priemen, haakpennen, ... Eerst dachten we alles weg te doen maar ik kreeg het niet over mijn hartje. Ik besloot om de breinaalden mee naar huis te nemen. Ze bleven eerst een tijdje in de kast liggen maar ik besloot na enige tijd om ze toch maar eens ter hand te nemen. Als kind leerde mijn oma hoe ik die priemen moest hanteren dus zo moeilijk kon dat nu toch niet zijn om weer te beginnen? Ik had het snel weer onder de knie.

In november kwamen we samen met een toffe bende naaimadammen. Bij elke samenkomst hoort ook een swapje. Ik hoor er al enkele denken :"Een watje?". Swappen is het uitwisselen van cadeautjes in groep door middel van lottrekking. Altijd een beetje stressen om zelf iets te maken tegen de deadline maar ooohhh zo leuk om zelf iets moois te krijgen.

 Ik maakte een heel warme cirkelsjaal en bijhorende muts als swapje voor een superlieve naaivriendin.

Dezelfde muts maakte ik voor mezelf in een ander kleurtje. De Bravo Big wol van Schachenmayr voor dit alles kocht ik bij Veritas.

Ook voor Féliz schudde ik iets uit mijn mouw. Een muts met een hartje en een bijhorende sjaal in 2 kleuren. Het patroon van het mutsje vond ik in het tijdschrift Mijn Breidomein. De sjaal is een eigen creatie met hetzelfde hartje in verwerkt. De lichtgrijze wol was nog van mijn Oma. De roze kocht ik bij Veritas.

Er lag ook een zelfgemaakt cadeautje onder de kerstboom. Het was er eentje voor mijn schoonmoeder. Een cirkelsjaal die ik met mijn armen heb gebreid. Ik koos de Super Big van Schachenmayr. Heel snel klaar maar daarom niet minder mooi als je het mij vraagt. En ja, ze was er héél blij mee. Gelukkig maar ...

Maar vrees niet, lieve naaivriendinnen! Ook mijn naaimachine staat hier nog en wordt nog gebruikt. Wacht maar af! Tot héél gauw ...