zondag 12 april 2015

Groen, groen, niets aan te doen!

Lentekriebels! Wat is het toch zalig als het zonnetje schijnt. In de voormiddag heb ik alle winterkledij van onze meisjes in dozen gestopt en alle lente - en zomerspulletjes mooi in de kasten gelegd. Een mens wordt toch vrolijk van die kleurtjes en vooral van de zon. In het vooruitzicht van een namiddagje koers bakte ik een heel lekkere perentaart. Wees maar gerust dat het heerlijk smaakte met een goed tasje koffie. Om duimen en vingers van af te likken!

Spelende kids buiten, 't ventje geconcentreerd naar Parijs-Roubaix aan het kijken en ik even geconcentreerd achter mijn naaimachine met het Jemmastofje van Michael Miller. Het werd een kleedje voor Noa deze keer en ik vond een beetje inspiratie op de website Poppie van mijn (naai)vriendin Cindy. Ik nam de basisjurk van Stof voor Durf het Zelvers I en zette er een kraagje op en een paspeltje tussen. Een blinde rits in, omzomen met biais en klaar.





Ondertussen ben ik het volgende projectje al aan het tekenen en knippen. Die regelmaat, het gaat me nog lukken ... Ooit ;-)

woensdag 8 april 2015

La vie en fushia et menthe

Mea culpa, mea culpa, mea culpa. Ik beloofde om wat regelmatiger iets te posten maar blijkbaar lukte dit wéér maar eens niet. Ik verdien een dikke sch ... onder mijn k ...

Geen info op de blog wilt natuurlijk niet zeggen dat ik lekker niets doe. Ik ben redelijk actief geweest. Ja, ja, toch wel. Een sjaal, een poncho en een kleedje.

Ik maakte eerst en vooral een sjaal voor Féliz. Ik haakte al een fushia muts voor haar en ze wou graag een bijhorende sjaal. Ik wou wel eens iets anders dan wat vasten en stokjes dus ging ik op zoek in mijn boeken. Ik vond een leuk patroontje in My Boshi . Het was wat proberen want de eerste keren was het opzetten en weer aftrekken. Het liep euh haakte voor geen meter. De sjaal werd alsmaar breder en het leek echt nergens op. Ik bleef proberen en uiteindelijk vond ik het foutje in het patroon en werd het een mooie, warme en speelse sjaal.

De poncho van Ponnekeblom stak al een tijdje mijn ogen uit. Toen onze kleinste meid in mijn boek bladerde, kwam ze spontaan aangelopen met de vraag of ik deze voor haar wou maken. Zoiets kan je toch niet weigeren. Haken dan maar. Wat was dat een hel! Drie keer ben ik volledig herbegonnen. Frustrerend! Het patroon van het boek is volgens mij véél te klein. Ik volgde nauwgezet het patroon en nam dezelfde woldikte als voorgeschreven in het boek maar toch was de poncho veel te smal en te klein. Bloed, zweet en tranen ... meer kan ik er niet over zeggen.

Ze wou graag een kap aan de poncho maar daarvoor had ik niet genoeg wol van mijn Veritaspakket. Ik besloot dan maar om er een kraag aan te maken. Nog enkele draden instoppen en nog een fleurig randje onderaan en een mooie kleurrijke bloem om het geheel af te werken. Weg frustraties ...



















Nu de eerste zonnestralen in het land zijn, heb ik mijn naaimachine weer herontdekt. Uitdaging : een kleedje voor Féliz. Ik kocht vorig jaar op de Leuke Mamabeurs een prachtig stofje bij Koekepeertje. Ik was op slag verliefd toen ik het zag. Dat moest en zou ik kopen. Féliz koos net dat stofje uit mijn stoffendoos. Ik twijfelde een beetje over het geschikte model en vroeg raad aan mijn (naai)vriendin Cindy. We zaten op dezelfde golflengte. Gelukkig maar ;-) Ik nam het bovenstukje van de basisjurk van Stof voor Durf het Zelvers I en in het rokdeel maakte ik 3 stolpplooien. Tussen de 2 delen geen paspel deze keer maar een gevouwen biais. Ik zoomde het kleedje ook om met dezelfde biais. Als op die kleine zilveren vlekjes de zon zal stralen, sta ik niet in voor de gevolgen. Love it!