zaterdag 10 augustus 2013

Zwijg me over die tas!!!

Een tijdje terug kocht ik het patroontje van de Syriëtas. Het leek me een leuk cadeautje voor de kleuterjuffen. Her en der zag ik prachtige versies verschijnen dus mijn vingers begonnen te jeuken. Ik vatte de koe bij de horens en begon stoffen te kiezen. Mijn oog viel op een kobaltblauwe gabardine die ik van een schat van een naaivriending kreeg. Het andere stofje kocht ik ooit op Stof de Stofjes.

Enkele van mijn naaicollega's weten hoe ik gezwoegd heb om deze lappen stof in de vorm van een tas te krijgen. Vloeken, roepen, tieren, nog meer eens tornen en opnieuw beginnen met de nodige gdvrdmms, aaarrrrggghh, F... en alles wat je maar kan bedenken. Die tas was echt mijn ding niet. Ik vervloekte die 12-12-tas!

Ik besloot andere cadeautjes voor de juffen te kopen en liet dit exemplaar een beetje links liggen tot ik voldoende ZEN was om nog eens een poging te wagen. Toen ik dit onding zag liggen in de kast, besloot ik om nog maar eens mijn handen uit de mouwen te steken.

En ja, de aanhouder wint. Het is uiteindelijk geen juffencadeau geworden maar een geschenk voor mijn nicht Tahnee. Ik hoop maar dat ze er veel plezier aan heeft want deze werd met heel veel geduld en nog meer liefde gemaakt.

6 opmerkingen:

  1. oef, nu durf ik er met een gerust geweten aan beginnen ;-). kan ik jouw hulp nog inroepen indien nodig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is al dat puffen en vloeken en tieren wel waard geweest, want ik vind hem echt prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hier net hetzelfde verhaal, voorzien voor de juf en ook gisteren pas afgewerkt, voor de dochter.
    Maar de jouwe ziet er prachtig uit hoor!

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En het is uiteindelijk een prachtige tas geworden!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het resultaat mag er zijn! En het is nog meer genieten wanneer er zwoegen en zweten aan vooraf ging!

    BeantwoordenVerwijderen