Groen, groen, niets aan te doen!

Lentekriebels! Wat is het toch zalig als het zonnetje schijnt. In de voormiddag heb ik alle winterkledij van onze meisjes in dozen gestopt en alle lente - en zomerspulletjes mooi in de kasten gelegd. Een mens wordt toch vrolijk van die kleurtjes en vooral van de zon. In het vooruitzicht van een namiddagje koers bakte ik een heel lekkere perentaart. Wees maar gerust dat het heerlijk smaakte met een goed tasje koffie. Om duimen en vingers van af te likken!

Spelende kids buiten, 't ventje geconcentreerd naar Parijs-Roubaix aan het kijken en ik even geconcentreerd achter mijn naaimachine met het Jemmastofje van Michael Miller. Het werd een kleedje voor Noa deze keer en ik vond een beetje inspiratie op de website Poppie van mijn (naai)vriendin Cindy. Ik nam de basisjurk van Stof voor Durf het Zelvers I en zette er een kraagje op en een paspeltje tussen. Een blinde rits in, omzomen met biais en klaar.

Ondertussen ben ik het volgende projectje al aan het tekenen en knippen. Die regelmaat, het gaat me nog lukken ... Ooit ;-)

La vie en fushia et menthe

Mea culpa, mea culpa, mea culpa. Ik beloofde om wat regelmatiger iets te posten maar blijkbaar lukte dit wéér maar eens niet. Ik verdien een dikke sch ... onder mijn k ...

Geen info op de blog wilt natuurlijk niet zeggen dat ik lekker niets doe. Ik ben redelijk actief geweest. Ja, ja, toch wel. Een sjaal, een poncho en een kleedje.

Ik maakte eerst en vooral een sjaal voor Féliz. Ik haakte al een fushia muts voor haar en ze wou graag een bijhorende sjaal. Ik wou wel eens iets anders dan wat vasten en stokjes dus ging ik op zoek in mijn boeken. Ik vond een leuk patroontje in My Boshi . Het was wat proberen want de eerste keren was het opzetten en weer aftrekken. Het liep euh haakte voor geen meter. De sjaal werd alsmaar breder en het leek echt nergens op. Ik bleef proberen en uiteindelijk vond ik het foutje in het patroon en werd het een mooie, warme en speelse sjaal.

De poncho van Ponnekeblom stak al een tijdje mijn ogen uit. Toen onze kleinste meid in mijn boek bladerde, kwam ze spontaan aangelopen met de vraag of ik deze voor haar wou maken. Zoiets kan je toch niet weigeren. Haken dan maar. Wat was dat een hel! Drie keer ben ik volledig herbegonnen. Frustrerend! Het patroon van het boek is volgens mij véél te klein. Ik volgde nauwgezet het patroon en nam dezelfde woldikte als voorgeschreven in het boek maar toch was de poncho veel te smal en te klein. Bloed, zweet en tranen ... meer kan ik er niet over zeggen.

Ze wou graag een kap aan de poncho maar daarvoor had ik niet genoeg wol van mijn Veritaspakket. Ik besloot dan maar om er een kraag aan te maken. Nog enkele draden instoppen en nog een fleurig randje onderaan en een mooie kleurrijke bloem om het geheel af te werken. Weg frustraties ...



















Nu de eerste zonnestralen in het land zijn, heb ik mijn naaimachine weer herontdekt. Uitdaging : een kleedje voor Féliz. Ik kocht vorig jaar op de Leuke Mamabeurs een prachtig stofje bij Koekepeertje. Ik was op slag verliefd toen ik het zag. Dat moest en zou ik kopen. Féliz koos net dat stofje uit mijn stoffendoos. Ik twijfelde een beetje over het geschikte model en vroeg raad aan mijn (naai)vriendin Cindy. We zaten op dezelfde golflengte. Gelukkig maar ;-) Ik nam het bovenstukje van de basisjurk van Stof voor Durf het Zelvers I en in het rokdeel maakte ik 3 stolpplooien. Tussen de 2 delen geen paspel deze keer maar een gevouwen biais. Ik zoomde het kleedje ook om met dezelfde biais. Als op die kleine zilveren vlekjes de zon zal stralen, sta ik niet in voor de gevolgen. Love it!

Madame Pompon ...

Na al dat haken werd het nog eens tijd om de priemen boven te halen. Op elke jas moet er toch een zelfgemaakte muts zijn. Mijn oog viel op deze leuke wol van Boston Style. Koningsblauwe met fluogeel, groen, wit en grijs. Het patroon komt uit de laatste La Maison Victor maar ik paste het hier en daar wat aan.

Papa wou geen pompon maar de zeurende zesjarige won de strijd.

Met de restje van de Boston en de kobaltblauwe wol van de strikmuts maakte ik nog een kraag. Ik had deze liever wat hoger gezien maar als je restjes verwerkt, moest ik het nu eenmaal doen met de wol die ik nog had.

Deze morgen nam ik nog snel een foto voor ze zo fier als een pauw naar school vertrok. De elastiek met bolletjes in haar haar was niet zo'n goed idee aan de foto te zien. Dat zorgde voor de extra dimensie op de foto ;-)

Gestrikt à l'hollandaise ...

Ik kreeg enkele dag terug van onze oudste de opmerking dat ik voor haar deze winter nog steeds geen muts had gemaakt. En gelijk had ze. Het sukkeltje toch. Dat kan toch niet zijn.

Werk aan de winkel dus. De laatste tijd was het al bloemen wat de klok sloeg. Ik besloot dus om het eens over een andere boeg te gooien. Ik ging deze keer voor een strik. 

Dit alles moest in een Hollands sausje gegoten worden want haar jas is oranje met kobaltblauw. Haar muts kreeg dus vanzelfsprekend die 2 kleuren.

Het patroon? Dat moet ik jullie schuldig blijven. Ik vond een leuke foto op Pinterest en besloot dit een beetje na te maken.

En ja, ik vergat de foto's niet ...

Zomer - en winterslaap

De meeste dieren houden een winterslaap. Wel, bij mij begon die al in de zomer. In augustus naaide ik nog vlijtig enkele kleedjes voor de prinsesjes van mijn collega's Katrien en Evelyne. Jammer genoeg heb ik geen foto's gemaakt. (BIG mistake!)

In september begon het nieuwe schooljaar. Ik kreeg een nieuw uurrooster voorgeschoteld. Het was precies wat ik had gevraagd maar toch had ik wat tijd nodig om me aan te passen aan deze nieuwe situatie en aan dit nieuwe ritme.

Sinds de kerstvakantie begon ik min of meer mijn draai te vinden en kwam er weer wat tijd vrij voor mijn hobby's. Helaas nog niet voldoende om te naaien maar wel net genoeg om te haken en te breien. 

In de kerstvakantie verbruikte ik héél veel wol maar maakte wéér maar eens veel te weinig foto's. Ik heb de nieuwe eigenaars vriendelijk verzocht om de aanwinsten ook op foto te zetten en wacht geduldig af. Binnenkort zien jullie ze hier zeker en vast verschijnen. Dat beloof ik op mijn plechtige communiezieltje.

Een wollige oplijsting van mijn spinsels :

- een gehaakte muts voor onze jongste dochter Féliz. Ze koos zelf een exemplaar uit het boek van Ponnekeblom.

- een kabelsjaal uit 'Nog een breiboek?!' voor mijn lieve Ma.  

- een kraag voor de vriendin van mijn broer. 

- een gehaakte muts (nogmaals van Ponnekeblom) voor mijn grootste metekindje Zoë.

- een gehaakte muts (eigen creatie) voor Sita, het jongste metekindje van mijn man. 

- een gehaakte muts voor mijn jongste metekindje Febe.

Mijn volgende projectje ... Who knows?

Ik beloof bij deze plechtig om niet meer in slaap te vallen en lekker actief te blijven met naald, draad, wol, priem, haakpen en vooral op mijn blog. 

Een testappeltje

Op de verkiezingsdag moesten wij naar het communiefeest van grote neef Alexander. Bij een feest horen natuurlijk mooie kleedjes en daar zijn we graag bij. Ik had een heel leuk stofje liggen waaruit ik een kleedje wilde maken voor Noa. Noa is een lange, smalle meid en niet elk modelletje komt daarbij tot zijn recht. Uren heb ik in mijn boeken en naaitijdschriften zitten bladeren. Wat ik mooi vond, was haar dada niet. En wat zij mooi vond, was in mijn ogen een teutenkleed.

We sloten dan maar een compromis : het werd het kleedje met de ronde kraag uit Stof voor Durf het Zelvers. Ik had er van in het begin niet echt een goed oog in en besloot voor de eerste keer in mijn naailoopbaan een testversie van een kleedje te maken. Ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Op zich is het wel een mooi en leuk modelletje maar het is echt niets voor Noa. Vooraan valt het nog goed mee maar achteraan valt het veel te wijd. Het appelstofje kocht ik een tijdje terug over van naaivriendin Noor. Testkleed of niet, een paspel moest er vanzelfsprekend ook aan toegevoegd worden.

En op het feest ... helaas geen creatie van mama maar dat lieten we niet aan ons hartje komen. Het was een fantastische dag.

 

Our cowgirl

Een tijdje terug zat er een briefje in de boekentassen van onze dochters. De dresscode voor het schoolfeest. Voor Féliz moesten we op zoek naar een Spaans flamencokleedje. Mieke snelde hier meteen ter hulp. Dat was dus heel snel opgelost.

Noa moest als cowgirl naar het schoolfeest. Op het briefje verwees de juf naar een jeansbroek of -rok. Dat was een andere opdracht. Noa had een recht jeansrokje in haar kleerkast liggen maar dat vond onze danseres natuurlijk niet swingend genoeg. Ik maakte dan maar een cirkelrok in lichte jeansstof met onderaan een iets dikkere witte paspel en bovenaan witte boordstof. Dat vond ze al véél beter.

Nu nog een bloesje. Ik ging op zoek naar een cowboystofje en ook hier kwam Mieke wéér aandraven met de oplossing : een heel leuk Michael Millerstofje dat direct werd goedgekeurd door de cowgirl des huizes. (2 x een heel dikke MERCI voor Mieke!) Overkopen dat lapje!

Door tijdsgebrek besloot ik om opnieuw het Blushpatroon uit Home Made Minicouture te nemen. Voor deze versie koos ik een rood kraagje met een wit zigzaglint. Achteraan werkte ik weer met kamsnaps. Aangezien alle rode kamsnaps aan de Retro Rockets Blush van Féliz zitten, gebruikte ik hier zwarte. Ze kreeg heel veel complimentjes op de repetitie en gisteren op het schoolfeest. En dat doet mij natuurlijk ook heel veel plezier. Maar ik beleefde nog veel meer plezier aan de prachtprestaties van onze 2 dochters. Ze waren alle 2 om te stelen en om op te eten ...